کاهش مصرف آب و حفظ میزان تولید با ارائه طرحی از محققان ایرانی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از بنیاد ملی علم ایران، بررسی اثرات خشکی بخشی ریشه و کم‌آبیاری تنظیم شده بر بهره‌ وری آب، گسیل گاز متان و برخی صفات فیزیولوژیکی برنج، عنوان طرحی است که مصطفی یوسفیان در قالب رساله دکتری با راهنمایی علی شاه‌نظری به پایان رسانده و بنیاد ملی علم ایران هم از این طرح حمایت کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس این گزارش، بررسی مشکلات مربوط به کشاورزی از جمله فعالیت‌هایی است که توسط محققان این حوزه انجام و بنیاد ملی علم ایران هم از این تحقیقات حمایت می‌کند.

به گفته یوسفیان، در این طرح به کشت برنج به صورت نشایی پرداخته شده است که پس از جداسازی دانه‌های پوک و شکسته توسط محلول آب نمک و ضدعفونی، بذرها، جوانه‌دار شده و سپس بذرپاشی در خزانه انجام شد.

عملیات نگهداری از خزانه طبق روش‌های مرسوم و براساس توصیه‌های کارشناسان انجام شده و پس از چهار برگی شدن نشاء، عملیات انتقال نشاء به زمین اصلی انجام شد.

وی ادامه داد: در این طرح برای ایجاد آبیاری کم به روش خشکی ناقص ریشه، روش کشت به صورت جوی و پشته‌ای انتخاب شد.

برای آماده‌سازی زمین هم در ابتدا با تراکتور، سطح خاک مزرعه را به عمق ۲۰ سانتی‌متر شخم زدیم و پس از آن برای سبز شدن بذر علف‌های هرز موجود در خاک، یک آبیاری سبک صورت گرفت. در ادامه نیز برای کنترل علف‌های هرز، سطح زمین سم‌پاشی شد.

یوسفیان درباره علت انجام این طرح گفت: استفاده صحیح از آبی که در اختیار کشاورز قرار می‌گیرد اهمیت فراوانی دارد، زیرا اگرچه ممکن است تأثیر فعالیت‌هایی که باعث بهبود کارایی مصرف آب می‌شود؛ ناچیز باشد، اما در سطح کلان حجم آب حاصل از این صرفه‌جویی قابل توجه خواهد بود.

وی بیان کرد: همچنین یکی از مسائل مهم در کشت برنج، موضوع پدیده گرم شدن زمین در نتیجه افزایش گاز‌های گلخانه‌ای در سطح جهانی است.

علاوه بر این، گسیل گاز متان از اراضی کشاورزی و خصوصاً میزان تولید این گاز در اراضی شالیزاری از اهمیت خاصی برخوردار است.

با توجه به اینکه یکی از عوامل مؤثر بر گسیل گاز متان، روش کشت و نحوه مدیریت آب در شالیزار محسوب می‌شود، باید میزان این تأثیر بر اساس انجام آزمایش‌های مزرعه‌ای مشخص شود تا در آینده بتوان با راهکار‌های مناسب و استفاده از روش‌های جدید کاشت برنج و کم‌آبیاری در اراضی شالیزاری، علاوه بر کاهش مصرف آب و حفظ میزان تولید مانع از تشدید این مسأله شد.

این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: در مدیریت کم‌آبیاری لازم است مشخص شود که چه اندازه‌ای از کم‌آبیاری و چه نوعی از آن باید اعمال شود، که برای داشتن پاسخ این سؤال باید الگوی بهینه کشت، ارزش اقتصادی، زمان کم‌آبیاری بررسی شود و از فیزیولوژی گیاه و شرایط مورفولوژی خاک اطلاعات کافی داشت.

یوسفیان تصریح کرد: بر اساس نتایج این تحقیق، می‌توان از این روش کشت به عنوان روشی جایگزین استفاده کرد.

وی خاطر نشان کرد: یکی از بزرگترین چالش‌ها و مشکلات در انجام این طرح، نبود امکانات و افزایش هزینه‌های تحقیقاتی بود که با افزایش نرخ دلار، دسترسی به تجهیزات دشوارتر شد، اما به دلیل اینکه این تحقیق جنبه پایه‌ای و علمی دارد و گاز متان گازی گلخانه‌ای است که برای محیط زیست مضر است، تلاش کردیم تا این تحقیق حتماً به نتیجه برسد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: کم آبیاری گاز متان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۲۸۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیلوسایبین، ماده فعال قارچ جادویی که به کاهش افسردگی کمک می‌کند

ایتنا - یک بررسی جدید نشان می‌دهد که ماده شیمیایی فعال موجود در قارچ جادویی می‌تواند یک ضدافسردگی قوی باشد.
محققان در اول ماه مه در BMJ گزارش دادند که سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی از انواع درمان های کنترلی فعلی بهتر عمل کرد.  در این مطالعه گروه‌ها دارونما، مکمل غذایی نیاسین یا میکرودوزهای (دوزهای بسیار کم) روان‌گردان دریافت کردند.

تیمی به رهبری آتینا-مارینا متاکسا، دانشجوی کارشناسی ارشد در گروه پزشکی دانشگاه آکسفورد در بریتانیا نتیجه گرفت که:« یافته‌های این بررسی در مورد اثربخشی سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی برای استفاده از آن در عمل بالینی به عنوان مداخله دارویی برای بیماران مبتلا به افسردگی اولیه یا ثانویه، به‌ویژه زمانی که با حمایت روان‌شناختی ترکیب می‌شود و در یک محیط بالینی تحت نظارت انجام می‌شود، تشویق‌کننده است. »

محققان در یادداشت‌های پس‌زمینه می‌گویند افسردگی حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد که در طول دهه گذشته نزدیک به 20 درصد افزایش داشته است.

به گفته محققان، سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی پس از یک یا دو دوز، با عوارض جانبی کم و بدون خطر ظاهری اعتیاد، نویدبخش است.برای ارائه یک نمای کلی از وضعیت فعلی تحقیقات، یک تیم بریتانیایی داده‌های هفت کارآزمایی بالینی شامل 436 فرد مبتلا به افسردگی را بررسی کردند.

 

نتایج نشان می‌دهد که سیلوسایبین تغییر قابل‌توجهی در نمرات افسردگی نسبت به هر یک از درمان‌های کنترل ایجاد کرد. محققان دریافتند که اثرات درمانی سیلوسایبین در میان بیمارانی که افسردگی در کنار بیماری روانی دیگری داشتند و زمانی که شرکت‌کنندگان قبلاً از روان‌گردان استفاده می‌کردند بسیار قوی‌تر بود.

تیم تحقیقاتی نوشت: «جالب است که یک الگوی واضح برای استفاده قبلی از داروهای روانگردان پدیدار شد. هر چه نسبت شرکت کنندگان در مطالعه که در گذشته از روانگردان استفاده کرده بودند بیشتر باشد، تأثیر درمان پس از سیلوسایبین نیز بالاتر بود.«

به گفته محققان، با این حال، شواهد بیشتری برای حمایت از سیلوسایبین به عنوان یک داروی ضد افسردگی مورد نیاز است.
محققان اضافه کردند که برای ارزیابی اثربخشی بالقوه و همچنین هزینه‌های بالقوه به داده‌های «دنیای واقعی» نیز نیاز است.

بیماران آزمایشی معمولاً سیلوسایبین را در یک اتاق نشیمن آرام همراه با موسیقی آرام بخش، تحت نظارت روان‌درمانگر دریافت می‌کنند - وضعیتی که بعید است در محیط های معمولی مراقبت های بهداشتی رخ دهد.

محققان نوشتند: «ترکیب این عناصر، این مداخله را به یک مداخله نسبتاً پیچیده و پرهزینه تبدیل می‌کند، که می‌تواند کسب تأییدیه از سازمان‌های نظارتی و بازپرداخت از شرکت‌های بیمه و دیگران را چالش‌برانگیز کند. هزینه بالای مرتبط با مداخله همچنین این خطر را افزایش می دهد که کلینیک‌های غیرقانونی ممکن است با ایجاد تغییراتی در پروتکل و روند درمانی هزینه‌ها را کاهش دهند، که می‌تواند اثرات مضری برای بیماران داشته باشد.»